دی که‌م وه ته‌نیایی بچوو

دی که‌م وه ته‌نیایی بچوو، یه‌ی ڕووژ وه بێکه‌سی مری 

یه‌ی شه‌و وه ناو تیه‌ریکیِ کۊچه‌یل بن به‌سی مری 

دڵ وه‌ی سه‌راو  و خاک و نۊر ئی وڵاته خوه‌ش نه‌که 

تا هایده ئه‌زره‌ت ڕه‌سین دۊنی وه ناڕه‌سی مری 

چۊ هیلنه‌د خوه‌شی بکه‌ی ئەڕای چه‌قین یه‌ی گوڵێ 

فکِر نه‌که چشتێ نییه هه‌ر وه دڵ قه‌سی مری 

یانه وه ناو شه‌راوه‌گان نامه‌ی ئزافه کردنه 

وه‌ی ساقییه باوه‌ڕ نه‌که آخر وه به‌د مه‌سی مری 

وه ده‌ور ئاو و دانه وه نانه‌یل چه‌وریان نه‌چوو 

هانه ته‌ماێ گیاند ئه‌زیز، دۊنی ده‌س ده‌سی مری 

بۊنن فریشته‌ی ها وه پێد یا گه‌ر توای چۊزه‌ی درای 

کارێگ وه پێد که‌ن وه‌رجەی زا، له وه‌خت ئاوسی مری 

گووڵ خه‌نه‌یلیان نه‌خوه،  باوەش که‌نه‌و ملد وه‌لێ

ئه‌وقه‌ره ئاو وه پێد نیه‌ن چۊ گوڵ نه‌رگسێ مری

رزا   جەمشیدی