دەنگ هوورەێ خاڵوو مای
وەتم:
مێرزا، ئێ وەختە وە خەیر!
مێرزا وەت:
وە بان هەردگ چەوەیلم...
وەتم:
مێرزا چمان قڵاێ دڵت گیریاس؟
وەت:
خوەزەو منیش جوور ژنەیل، جەرخەی پرسەکەرێگ بێاشتام، لەێ بن ماڵە دی تووقیام و دەق کردم.
یا دەنگ ڕادۊن تێ یا تلۊزۊن و یا مناڵەگان وەرد یەکا چەق و پەڵ کەن.
منیش تا دکان نانوای شاتر حسەێن فێشتر نیەناسم. تن خودا بەو ناو، چاێگ وەل یەکا بخوەیم.
دەر حسار چەکان و هردگ چیمەو ناو ماڵ. هاڵێگ فرش‌کریای و تەمیز، پێشتی و پەتوو و سماوەرێگ لە بان کوڵەدیوار ئاشپەزخانەگە، چێشتەیلێ بۊن کە ئایەم زۊتر چەوێ کەفتە لێان.
نیشتیم و چای خواردیم.
وەتم:
مێرزا، ئەوسا دەنگ هوورەت، کەو لە سەرشاخان کپان...
وەت: ڕووڵە دی دۊای چوە؟
تۊش شەڕ جەنگێ هاتیم کە هەیشت ساڵ، میلکانمان ئاگر دا، نە قورخ مەن و نە جاڕ و ڕیەن..
ئمجا، لە شوون ئەوڕەویان جەنگ، من وەی سقان سەنگینەو هاتم و چێمە ناو سەف تا هەفت کاڵا لە دەوڵەت بسێنم. مناڵەیل دەڵەکم دان، گاجار ڕمیام و ئایەم دەوڵەت وە بێ‌مخت وەلما قسیە کرد. منیش هەر نز نەکردم. یاێ گرتمە دی نز نەکەم. دی گورز و کوتەک ئەرژن و ڕیەن هزارەێ مێرزا مای، تۊلەکی دەم هۊردە مناڵەیلە...
وەتم:
مێرزا، خودا گەوراس...
وەت:
ڕووڵە، قوربان خودا بچم، جفتێ کوڕم لەێ جەنگە لە دەس دام، یەکلان بۊە بەڵەیەێ ئەرتەش و لە زەل تا سەومار و نەفت‌شا، ئڕا دەوڵەت نا ژێر پا، ئاخرێ چوە؟
بێ سەر و بێ نۊن هاتە گوما و چێ...
ئەوەکەم، میم تەقی و یەێ قولێ برد..
وەتم:
مێرزا، تا ساڵان ساڵ، ئی مینە، لیمان شەل و کوور کەێ...
وەت :
بەڵێ، لواسە، گیان بۊەسە تووڵیە...
سیگارێ چاخ کرد و مفێ دا لێ و وەت:
ڕووڵە، هوورە دڵ خوەش تواێ، بایەد قاڕەێ ساوا لە کوزت باێ، وەرما بکەێ، بوو ماس کوڵیای باێ، کز و کەواو وە سیخ وەن بخوەی...
ڕووڵە، هوورە، دڵ خوەش تواێ، وە گیان عەزیزت، گاهەس بیست ساڵە، نەچڕیمە...
وەتم:
مێرزا، چەرخ عاڵەم ها لە چەرخ و چەرخچی ساتێ نیەخەفێ، کی زانێ چوە بوود و چوە کریەێ، دڵ ماوەر وە تەنگ...
مێرزا وەت:
بەڵێ، تا ساتێ هەنی دنیا وە کی بوود...
تماشاێ یەک کردیم، تەمێگ پڕ لە هناس دارسان لە ناوەێنمان ڕێ خوەی گووم کردۊد.
فەرهاد عزەتی زادە
